Ostiral eguerdian Loiuko Aireportutik hegaldia hartu genuen espedizioko
zati batek, eta gaueko hegazkinean iritsi zen bigarren zatia.
Sevillara iritsita, beroa izan zen nabaritu genuen lehen gauza. Aireportura
helduta, bitan banatu ginen: batzuk apartamentura, eta beste batzuk Sevillakoa
den lagun batek taldekide batzuen lagunarekin Korrikalariaren feriara joan
ginen. Kanpoaldean zegoen, baina toki oso polita zen.
Ondoren apartamentura joan eta bakoitza bere etxeetan kokatzen zen bitartean,
korrikaldi txiki bat egin nuen, hasiera puntua non zegoen kokatzeko asmoz, tenperatura
altua baina hezetasun gutxi nabaritu nituen, ta pultsazio oso bajuak.
Ondoren, gure sevillarraren gomendioak jarraituz espacio metropol
parasolera igo ginen Sevillako bistak gauez ikusteko. Garagardotxo bat gero,
tapa bat eta batzuk italiar batera afaltzera joan ginen beste batzuk tapeoan
gelditu ziren bitartean. Behin afaltzen amaiturik, espedizioaren bigarren zatia
iritsi zen.
Larunbat goizean zehar paseotxo bat eman genuen alde zaharretik. Bertan
Giralda, Katedrala etab. ikusi genituen, eta, ondoren, bazkaltzera joan eta
arratsaldean ibai ingurua, torre del oro eta Espainia plaza eta Maria luisa
parkea ikusi genituen. Izugarrizko anbientea zegoen kaleetan zehar, jende pila
eguraldi onaz gozatzen. Afaltzeko ordua iristean taldea berriz bitan banatu
zen; batzuk tapatxo batzuk jatera joan ziren, eta beste batzuk, aldiz, etxera,
hurrengo egunean zetorrenaz mentalizatzera.
Igandea, goizeko 6:00ak, eta despertadoreak jo aurretik esnatuak ginen
batzuk, urduri eta lo gutxi eginda: 4-5 ordu. Ongi gosaldu, “roka” jaunari
bisitatxoa egin eta erbien laguntzaz irteera puntura abiatu ginen. Bertan
arropak kendu eta kaxoietan kokatu nintzen, erbiek haien lana egiteko tokatzen
zitzaien puntuetara mugitzen ziren bitartean.
Irteera oso ona, jende asko baina ongi, 20 bat metrora 3 orduz azpiko
globoa ikusi eta poliki-poliki gerturatzen noa. 2. kilometrorako ondoan nago;
nere animatzaileei lehen agurra egin, eta lehen 5 kilometroak 21:15ean: 4:15era
klabau, 7,5km han berriz ere animatzaile koadrila guztia agurtu eta hurrengo
5ak ere antzeko: 42:15ean igaro nuen 10 km-ko pasoa. Erritmoa nahiko konstantea
zen, eta 15. kilometroa ere ongi pasa genuen: 1:03:23. Dena ederki zihoan, eta
17. kilometroan Olano sartu zen lehen erbi lanak egiteko. 17,18,19, eta
pixagurea sartu, azkar batean gelditu, pixa egin eta berriz martxan. 2,5km
tardatu genuen berriz ere 3 orduko globoa hartzen, eta maratoi erdia 1:29:32ean
pasa genuen, globotik 10 bat segundora. Ongi gindoazen eta pultsoa ere oso
kontrolatua nuen 170 inguru.
Bat-batean, eguzkipean rekta luze bat etorri zen, eta handik kilometro batera
eskuin kuadrizepsa gogortzen hasi zitzaidan; Olano bere lehen lanak bukatzear
zegoen, eta edukitako sentsazio txarra komentatu nion. Bakarrik gelditu, eta
zirkuitoan zegoen aldapa bakarrean oraindik gehiago gogortu zitzaidan hanka, eta
gutxinaka 3h globoa urruntzen ikusten nuen. 3,4,5 segundo, baina burua hotz
eduki nahi nuen, gorputzari buelta emateko ilusioarekin, entrenamendu askoz
hobeak eginda nituen eta, beraz, ez nuen ulertzen; gainera, mina muskularra zen
kajaz eta pultsazioz ongi nenbilen.
Iñigo laguntzera sartu zenean jada 20 bat segundora genituen, eta izterra
gero eta okerrago nuen. Txipa aldatu, eta duinki bukatzeko intentzioarekin
erritmoa jeisten joan nintzen; hurrengo
hiru, lau kilometroak 4:35-40ra egin genituen baina 32ra iristean
bapatean gogortua nuen hankaren iskioa igo zitzaidan. Gelditu, lurrera bota eta
Iñigoren laguntzaz bere tokian jarri genuen. Hortik 40. kilometrora artekoak
tortura izugarria izan ziren: askotan bertan
gelditu behar izan ginen, berriz igo egiten zitzaidalako. 35 kilometroan
Olano sartu zen berriro, eta harriturik gelditu zen aurkitutako panoramarekin.
40 kilometroan aldiz, Nekane, Ane eta Alicia zeuden berriro, Iñigoren deiek
nere egoera zein jakinda berriz agurtu eta Nekane gurekin metro batzuk egitera
animatu zen. Animoa pixkat altxa eta endorfina txutea izan zen, bat-batean
minak desagertu eta hobeto aurkitu nintzen, Igeldoko beste suziriak atzetik
harrapatu eta erritmoa bizitu egin genuen azken bi kilometroak 4:35 inguruan
eginaz berriz ere. Estadio kanpoaldean Iñigo eta Olano gelditu, eta Juanjorekin
batera egin nituen azken metroak, sufritutako guztiaren ondoren emozio pila
sentituz, Imanol gogoan eta besarkaturik pasa genuen helmuga. Azkenean,
3:18:30, nahi baina okerrago baina pozik hala ere, Bartzelonakoa hobeturik eta
beste esperientzi izugarri bat!
Behin etxera iritsita (antolakuntza desastre) dutxa bikaina hartu eta
Trianaruntz joan ginen garagardoa eta razio ederrak jatera astebukaerari ginda
bikaina jarriz!
p.d. Suziriren batek aireportuan argazkia atera zuen Paquirrinekin!
Hurrengo helburua jarria jada: MALAGA MARATON ABENDUAK 7!
