Urkiola, "maraton man"

2011. urtea. Suziri Taldea sortzekoa zen, eta gerora suziriak izango zirenek jomuga ezberdinak zituzten buruan; triatloiak onenek, Behobia gehienek. Taldea izango zenak erronka gutxiri egiten zien muzin, baina apenas aipatzen zen “maratoi” hitza. 2011n hasi zen Urki hitz hori erabiltzen, eta erreakzio antzeratsuak jaso zituen lagunen aldetik: “pitzatuta zaude”, “hori ez da sanoa”…

Bi urte geroago, “erokeria” hura egi bilakatu du gure Enekok, Suziri Taldearen lehen maratoia osatuz. Hiru hilabete, 57  entreno eta 707 km utzi ditu atzean, eta bide gogor horretan lagun izan ditu euria, eguzkia, haizea, gimnasioa, erbiak eta abarrak. Igandean jaso zuen horrenbeste landutako uzta.

Bartzelona izan da maratoilariaren lehen “biktima”. 08:33etan abiatu zen Espanya plazatik, eta agudo egin zituen lehen kilometroak, erraz. Sirimiria alde izan zuen lasterketaren hainbat puntutan baina, eguraldia eguraldi, 46:00ko denboran igaro zituen lehen 10 kilometroak; 4:36ra kilometroa. Zirkuitoa gogorra da lehen kilometroetan Camp nou ingurura igotzen baita.

Aurpegi onari eta erritmo jarraiari eutsi zion hurrengo kaleetan ere, eta Diagonal kale luzea ere aise gainditu zuen. Konturatzerako, egina zuen maratoiaren lehen erdia: 1:35:34. Nabarmentzekoa da, besteak beste, bide bazterrak zalez beteta zeudela lasterketaren hainbat puntutan, eta txalogarria izan zen bereziki Joxeanek eta Anek eginiko “beste maratoia”; Bartzelona alderik alde zeharkatu zuten metroan, gure maratoilariari animoak-eta gelak-emateko.

42 kilometroko bigarren herenean hasi ziren komeriak, teorian zirkuitoko zatirik errezena bazen ere. Boxes-etan geldialditxo bat egin behar izan ondoren, kilometroek gero eta pisu gehiago zuten Urkiren hanketan, hain ezaguna den "muro"arekin aurkitu zen. Forumerako bidean, 30 kilometrora iristear hasi zitzaion erbia lanean, eta martxa bat jaitsiz ekin zion probaren azken laurdenari.

Gogorra, latza izan zen azken txanpa. Ordekarik lauenek ere mendateak ziruditen, baina ingurukoak ez zeuden hobeto; lasterkari bat baino gehiagok egin zituen metro ugari oinez. Urkik, berriz, erritmoa nabarmen jaitsita eta oinazeak goitik behera hartuta, baina ia ez zion korrika egiteari utzi. Bizpahiru eten, bikiak luzatu eta zintzurra bustitzeko. Azken kilometroak falta ziren.

Hankak ahulduta baina biriketatik ezin hobeto, giroaz gozatu ahal izan zuen Bartzelonako kale ezagunetan zehar. Zaleek bide estua uzten zieten korrikalariei, eta estilo askotariko musika taldeek ere girotzen zuten proba. 40 kilometroko muga ere gaindituta, gogotsu eta indarrak atereaz egin zituen Urkiolak azken bi kilometroak. Plaza Espanyako jendetza han zen zain, eta gure protagonista ere aipatu zuen speaker-ak helmugaratzean. Azkenean, 3:25:32ko marka ederra eta 2882. postua, 18.000tik gora partaidetik.

Zorionak beraz gure maratoilariari balentriagatik eta baita Suziri Taldeari ere, muga guztiak pausoz pauso hausten ari baita taldea. Egurra!!!

Hemen emaitzen eta bideoaren enlazea:

http://www.zurichmaratobarcelona.es/cgi-bin/buscate.py

La Bicentenaire

Bartzelonako maratoiaren egun berean Iñigok La Bicentenaire izenez ezagutzen den proban parte hartu du La Roche sur Yon herrian, Frantziako Vendée lurraldean. Aurtengoa hamargarren urtea da ospatzen dela, eta bere izena lehen ediziotik datorkio, urte hartan herriaren 200. urtemuga ospatzeko egin baitzen. Antolakuntzak aukera ezberdinak proposatzen ditu, umeentzako lasterketa laburrez aparte oinezkoentzako txangoak ere badaudelarik. Azken batean, proba udaletxeak antolatua denez (inskripzioa doakoa da) helburua ahalik eta jende gehienak parte hartzea du eta nabari da benetan herrikoia dela.

Ibilbideaz hitzegiten hasita lasterketa laburra baina gogorra dela esan liteke. Neure GPS-aren arabera 8,800m-ko bira da, etengabeko gora-beheraz betea. Honez gain, lasterkariak une askotan lokatz edota pista bideetatik igarotzen dira, honek xarma asko ematen diolarik ene ustez, nahiz eta helmugara txerri eginda iritsi. 

Pertsonalki esan askotxo sufritu dudala korrikaldian. Bero-bero atera naiz jendea aurreratu beharrean (Euskal Herrian moduan atton-amonek gustoko dute irteeran lehen lerroetan kokatzea) eta aldapak igotzen joan ahala hankak indargabetu zaizkit. Zorionez lasterketa amaierarako gorputzaldi txarrari buelta eman ahal izan diot, azken metroak duinki burutuz. Batazbesteko erritmoa 4:06 min/km eta bihotz taupaden datuak hobe ez ematea, xD. Azkenean 2800 lasterkari artean 141. sartu naiz helmugan (sailkapena)

Jarraian probatik eta orokorrean Frantziako probetan deigarri egin zaizkidan gauzak:

- Proba honetan, Frantziako lasterketa gehienen moduan, edariak eta jatekoa irten aurretik ia eskuragarri egoten dira (fruta, kafea, brioche-ak, ura...)

- Detaile on bat, umeentzako haurtzaindegi moduko bat zegoen gurasoek korrika egin bitartean seme-alabak bertan egon zitezen. 

- Probaren haseran zein amairan musika taldeak giroa animatzen.

- Txip-a gaurkoan hankan, Euskal Herrian moduan. Aldiz harritu nauena hau ez da bueltatzen, etxera eramaten da. Ez zait oso "jasangarria" iruditzen zeren ostera gehienak zaborretan amaituko dute.
- Proban parte hartzeko "osasun ziurtagiri" bat aurkeztu behar da. Ideia ona da baina errealitatea trixtea. Zertifikatua lortzeko medikuek egiten duten azterketa tentsioa hartu eta ezer gutxi gehiago da. Edozeinek lortzen du. Pertsonalki dirua ateratzeko besterik ez du balio.
- Parte-hartzaileen %48a klub bati atxikitua, eta hori oso-oso herrikoia zela. Hemen minimoki lasterka egiten duen edonor talde batean inskribatzen da eta federatu egiten da.

- Beste dezepzio bat kontsignarekin, edo hobe esanda, kontsigna ezarekin. Nola da posible 6000 pertsonek parte hartzen duten proba batean motxila eta arropa uzteko lekurik ez egotea? Eskerrak kotxean gerturatzea otu zaidan, gainontzean 3 km etxera korrikan txandal prakak eta jertsea uztera. Vraiment incroyable.

Beasaingo Herri Lasterketa eta Berdebidea

Asteburu honetan lasterketa eskaintza beldurgarria zegoen eta nola ez guk ezin huts egin. Azken aldian taldea flojo xamar dabil lesioak eta alperkeriak direla eta, zorionez ordea badugu taldearen batazbestekoa nabarmenki igotzen duen korrikalari bat: Urki. Izan ere bera izango da suzirion artean maratoiari aurre egingo dion lehena, debuta datorren igande honetan izango delarik Bartzelonako Maratoi ezagunean. Hala igande honetan kilometro batzuk egin eta aldi berean bere osabari erbi-lanak egiteko helburuarekin Beasainen izan ziren mutila.

Beasaingo probak 7 km-ko zirkuitoa zuen, bira bat edo bi emateko aukera zegoelarik. Nola ez, osaba-hilobek 14 km-ak egitea erabaki zuten. Hala lehen buelta 4:55 min/km-ko erritmoan egin ostean bigarrenean zertxobait gehiago estutu eta 4:30ra burutu zuten. Aipatzekoa gainera azken 3 km-ak 4:20ko erritmo bixian amaitu zutela. Badakigu Urki-rentzat iada erritmo hauek pagotsa besterik ez direla baina ziur gaude ongi etorriko zaizkiola hurrengo igandean hankak frexkoxeago izateko.

Aipatu gainera hurrengo asteburuan ez dela bakarrik izango, lagunak eta familia bertan izango baititu animoak eta indarrak emateko prest. Beraz, zorte on eta kemena!!!!

Bestalde ia ordu berean bainan Donostian bigarren urtez Berdebidea lasterketa ospatu zen. Ingurumenaren zaintza bultzatu nahi duen lasterketa honek ibilbide zoragarria du, idazten duen honen ustetan hiriko lasterketa politena delarik. Kontxan hasi, Kristina-Enea igaro, Urumeako paseoa, Boulevard-a... Eta gainera zirkuito labur bat izanik edonork parte hartzera gonbitatzen duena.

Hala bertan izan zen Iñigo Nekanerekin, kasu honetan Urkiren moduan erbi lanetan. Eguraldia ederra zen arren, egiten zuen beroak eta altxatako haize zakarrak uste bainan min gehiago eragin zuten. Lasteketa amaieran gainera Ander-ekin topatu ginen, berarekin batera murgildu genituelarik geure hanka biluziak Kontxako ur izoztuetan barrena. Aukera ezinhobea asteburu eder bat despeditzeko.